Mannenworkshop.
Ik nam ooit deel aan een mannenworkshop in Griekenland die ‘Quest for Maleness’ heette. Hij werd georganiseerd door een 4-tal vrienden die ik al jaren kende en nog steeds ken van een internationaal netwerk van mannen en vrouwen (Toltec Legacy). Er waren deelnemers uit Zuid-Afrika, Griekenland, Slowakije, Bulgarije, Rusland, Chili, Colombia, Canada, de Verenigde Staten, Estland, Litouwen, Verenigd Koninkrijk en Nederland. Ongeveer van elk land één. Een klein groepje dus, maar heel divers. Ook qua leeftijd: tussen de 32 en 70.
De 4 organisatoren van de mannenworkshop waren geen van allen trainers maar kennen elkaar al lang doordat ze nauw met elkaar samenwerkten en -leefden in een Toltec-unit rondom Théun Mares. (Elders op deze website staat een toespraak van hem: een toespraak tot mannen).
Ze putten uit die ervaring en hadden ervoor gekozen deze mannenworkshop gezamenlijk te leiden als een voorbeeld van intelligente samenwerking tussen mannen. De sfeer was open en sterk, de kaarten werden op tafel gelegd, iedereen liet echt zien wie hij was en er was respect en gelijkwaardigheid. En leiderschap!
Mannelijke mythen
We volgden in deze mannenworkshop de 9 mythen zoals door Mares beschreven. Die mythen vertegenwoordigen in feite oude gender-opvattingen uit een tijd dat de rollen nog duidelijk waren. Vooroordelen dus, maar voor de aandachtige onderzoeker met een grote, verborgen kern van waarheid.
Eén van de belangrijkste luidt: ‘Mannen huilen niet’.
Letterlijk genomen is dat natuurlijk onzin. Ik heb vaak gehuild in mijn leven en dat waren bijna altijd helende tranen. En ik raak nog steeds gemakkelijk ontroerd.
Maar de waarheid verborgen in dit gezegde is, dat de man – het actieve, verkennende principe – niet passief en hulpeloos mag zijn. Als hij passief en hulpeloos is maakt hij van zijn vrouw namelijk zijn moeder en legt hij de macht buiten zich. In de samenleving manifesteert datzelfde zich op veel verschillende manieren als Big Brother. Stagnatie, afhankelijkheid en machteloosheid op grote schaal zijn hiervan het gevolg.
Twee dingen die mij persoonlijk m.n. raakten bij de behandeling van deze mythe zijn:
Ten eerste: vaak weet je niet wat er moet gebeuren als man, dus hoe word je dan geacht te leiden? Het antwoord is simpel: leiderschap begint met je hart te openen en van daaruit samenwerking te zoeken, samen te onderzoeken wat er moet gebeuren.
Ten tweede, voor de ouderen (van welke leeftijd ook) onder ons: geef nooit toe aan ouderdom. Dat is alleen maar een excuus om iets niet te hoeven leren, om hulpeloos te spelen. Verlaat je comfortzone steeds weer en blijf open staan voor het nieuwe. Tot je dood aan toe. Dat is je rol als man.