Als je diep wil kijken naar de essentie van man-zijn en vrouw-zijn dan kun je eigenlijk alleen terecht bij oude bronnen van kennis: esoterie (tot voor kort geheime kennis, zoals de Toltec Teachings), religies en mythen.
Dat is geen wetenschappelijke kennis, geen rationele kennis.
Het is het soort kennis wat je alleen voelend kunt begrijpen: je kunt resonantie ervaren. Het spreekt je dan aan, je voelt dat er waarheid in zit. Het is levende kennis, het resoneert met iets in je, een weten, met je hart. Je kunt er alleen maar voelend over nadenken en contact mee maken.
En je moet het testen. Of het waar is, of het ook voor je werkt. Dat weet je pas als je het in de praktijk brengt, als je het leeft. Alleen ervaringskennis is echte kennis.

Kort gezegd komt die essentie hier op neer:

De mens is geest

Geest incarneert in een tijdelijke menselijke vorm, jij, die een script (lot) leeft dat die geest zelf gekozen heeft, maar dat bij geboorte door de meesten vergeten wordt. De functie van dat vergeten is dat je echt helemaal incarneert, want dat is lastig genoeg. Hier op aarde is ruimte en tijd, en weerstand en conflict. Je hebt als het ware 84 jaar om iets wat je niet kent en kunt onder de knie te krijgen.
Als mens op aarde kun je maximaal leren, d.i. nieuwe ervaringskennis opdoen, iets nieuws leren of scheppen. Dat is het doel, purpose, van de geest: daarom incarneert hij. Hij wil zichzelf verder leren kennen door ervaring. Die ervaringskennis die je nastreeft is specifiek voor ieder mens: jouw purpose. Leren zal je, of je nou wil of niet: goedschiks of kwaadschiks, snel of langzaam. Als je het goedschiks doet zal je zin, betekenis, ervaren in je leven.
Maar ook aan dat leven komt een einde: je gaat dood maar de ervaringskennis van een heel leven gaat niet verloren en verrijkt de geest die incarneerde.
Tijdens je leven is het die geest in jou die die jou als mens voortdurend leiding geeft via ingevingen, inspiratie en nachtelijke dromen. Maar ook in een minder prettige verpakking namelijk via uitdagingen waar je een creatief, nieuw antwoord op dient te geven. Die uitdagingen zijn in feite verbonden met je purpose. Als je ze effectief beantwoord ben je vanzelf bezig je purpose te vervullen. En de feedback die je krijgt is onmiddellijk, namelijk een gevoel van vitaliteit en kracht. Je voelt: ik zit op het goede pad.
Het tegenovergestelde is ook waar: als je wegloopt voor je uitdagingen, als je je als slachtoffer gedraagt worden de uitdagingen alleen maar groter.

Man en vrouw

Alleen op aarde is er de scheiding van seksen, ofwel polariteit. Polariteit betekent energie (denk aan elektriciteit): seksuele, creatieve energie. Daarom is er dynamiek en kunnen we leren. Als mannen leer je het meest in de relatie met de vrouw. En omgekeerd, als vrouw leer je het meest in de relatie met de man. Dat hoeft overigens niet altijd een intieme relatie te zijn.
Als man geboren worden betekent dat de ander vrouwelijke pool in je niet de primaire focus heeft. Voor vrouwen is dat uiteraard andersom. Je zult met die andere pool goed in contact moeten zijn. Als man ben je primair denkend maar je innerlijke vrouw is receptief, voelend. Die communiceert hoe het met je is. En wat je als mens nodig hebt om je goed te voelen. Als je slecht in contact bent met je innerlijke vrouw werkt je relatie met de uiterlijke vrouw ook niet.
De grote uitdaging voor mannen en vrouwen is dus om zowel innerlijk als uiterlijk intelligent samen te werken met de andere polariteit. Niet intelligent samenwerken zien we overal om ons heen: oorlog tussen de seksen.
We worden min of meer afwisselend als man of vrouw geboren omdat dat een fundamenteel andere uitdaging geeft en dus andere ervaringskennis oplevert, zoals we hieronder zullen uitleggen.

Mannen

Mannen vertegenwoordigen de geest op aarde. Daarom zijn mannen de actieve pool: mannen hebben purpose (o.a. zaad om te bevruchten): ze dienen het onbekende in kaart te brengen, grensoverschrijdend te zijn (zoals bij seks) en iets nieuws te creëren.
Omdat ze purpose hebben worden mannen geacht te leiden. De grote vraag alleen is: ben je in contact daarmee? En zo ja, leef je het? Als man geboren worden betekent namelijk niet dat je er al goed in bent. Het is niet je god gegeven recht om te leiden. Maar wil je een zinvol leven leiden dan moet je je ‘sense of purpose’ vinden. En dat gevoel moet je volgen en zo een creatieve expressie ervan worden. Uiteraard op verantwoorde wijze. Dan ben je een volwassen man.
Maar eerst zijn we kleine jongens en leren we vooral van moeder. En dan rond het 12e jaar begint de seksuele energie voelbaar te worden, onze testikels zakken en we kunnen bevruchten. En onze stem zakt wat betekent dat we purpose kunnen communiceren en o.a. via spierkracht materialiseren. We stappen de mannenwereld in en kunnen ons nu ontwikkelen tot volwassen man.

De mannelijke uitdaging

Maar het bovenstaande – volwassen mannelijkheid – is potentie, potentieel.
Maken we het ook waar, realiseren we het, of blijven we kleine jongens? Weliswaar in een volwassen lichaam, dus fysiek volwassen, maar mentaal en/of emotioneel en/of qua creativiteit nog onvolwassen.
Zgn. goede mannen, brave mannen – good boys – zijn vaak wel betrouwbaar maar zijn ze ook stevig en creatief: hebben ze purpose, brengen ze het nieuwe in kaart en creëren ze echt iets nieuws? Nee dus.
Ouderwetse, dominante mannen leiden wel maar zijn bijna altijd emotioneel onvolwassen. Ze werken niet intelligent samen met de vrouw. Het zijn in veel opzichten nog kleine jongens, hoe succesvol verder ook. (En dat geld ook voor de zgn. bad boys die zelfs niet in staat zijn een relatie aan te gaan.)
Als dit soort mannen in een relatie zijn roepen ze bijna altijd in de vrouw de moeder op. Daarover hieronder meer.

Vrouwen zijn duaal

Vrouwen zijn anders dan mannen; ze hebben twee kanten: je hebt de vrouw in de vrouw, ook wel de maagd genoemd, die in vrouwelijke, receptieve polariteit is t.o.v. de man en het leven. En je hebt wat in de esoterie de moeder wordt genoemd: de moeder in de vrouw. Die twee kanten zijn uitermate lastig te navigeren voor vrouwen.

De vrouw in de vrouw (de maagd)

Ze is open, ze is primair receptief en voelend. Ze is puur potentieel. Waar de man het bekende vertegenwoordigt en dus denkend is, vertegenwoordigt zij het onbekende en is ze voelend.
De man, de volwassen man, is bezig zijn purpose te vervullen, gaat het onbekende in kaart brengen en toevoegen aan wat hij al weet. Zij, de vrouw/maagd, vertegenwoordigt het onbekende, zeg maar, de aarde, alles.
Ze trekt hem aan, hij wil haar kennen, en vice versa, zij wil gekend worden. Ze vult hem aan en brengt intuïtief dat wat hij nodig heeft op zijn zoektocht. En zo wordt intelligent samenwerkend het nieuwe gecreëerd en dienen ze de evolutie van het leven.
Denk aan een tangodans: zij inspireert hem om het beste te geven en zo ontstaat iets nieuws. Zij belichaamt de schoonheid van deze improvisatie dans maar wat zij kan, haar potentieel, wordt pas gewekt, zichtbaar, doordat hij kan leiden. Als er geen goede leider is wordt haar potentieel niet actueel, niet in kaart gebracht. En dat geldt in alle opzichten en voor elke vrouw. Het is dus voor haar van groot belang de juiste man aan te trekken. Vrouwen zijn hier fundamenteel in competitie.
Elke maand opent ze zich weer om bevrucht te worden door de man. En als het niet gebeurd stoot ze dit potentieel af en heeft ze haar periode. Dat geldt niet alleen voor fysieke bevruchting maar voor alle vormen van inspiratie.
Omdat ze het potentieel is van alles, en receptief, heeft ze ook leiding en begrenzing nodig.
Alleen een volwassen man met purpose kan dit alles geven.

De moeder in de vrouw

De moeder in de vrouw is mannelijke polariteit. Ze weet wat ze weet en ze is wijs. De moeder in de vrouw is natuurlijk: ze weet wat goed is voor haar kleine kind. En vaak ook voor haar minder volwassen man: ze ziet zijn potentieel. De kunst voor haar is hem hier subtiel naar toe te leiden zodat hij het zelf gaat zien en in zichzelf geloven.
Vrouwen zijn eerder volwassen dan mannen omdat moederschap consequenties heeft en commitment vraagt waar de meeste mannen nog niet aan toe zijn.
Moeder heeft zelf geen potentieel: ze is volledig geëvolueerd, ze is af. Zij dient de instandhouding en doorgeven van het leven. Ze is een uitstekende organisator/manager. Het is de moeder in de vrouw die ook in de wereld succesvol is.

De vrouwelijke uitdaging

De vrouwelijke uitdaging is hoe die twee kanten van zichzelf te navigeren. In feite heeft ze daar een man voor nodig: vader als ze joing is, een man daarna. Dat hoeft overigens niet in een intieme relatie te zijn.
Als er geen volwassen man is in haar leven bestaat de kans dat ze of heel erg de mannelijke polariteit pakt of in vrouwelijke chaos terecht komt. Of heen en weer gaat.
In relaties betekent het vaak dat zij, de moeder in haar, leidend wordt omdat haar man onvolwassen is. Hij leidt niet omdat hij geen purpose heeft of niet durft, want leiden is uitdagend en vraagt incasseringsvermogen. Maar hoe kan ze dan nog vrouw zijn? Dat is onveilig en dus neemt moeder het vaak over. Het alternatief is immers chaos en verwarring.

Konklusie

De conclusie in alle gevallen is dat de bal om te beginnen bij de man ligt. Zowel maatschappelijk als in de man-vrouw relatie is er alleen zinvolle evolutie als hij volwassen wordt. Hij is verantwoordelijk voor creatie en destructie: het vervangen van het oude dat niet meer werkt door het nieuwe. Maar dat betekent dat moeder moet terugtreden. De vrouw in haar is namelijk bereid intelligent met hem samen te werken.
Als hij volwassen is hij open voor wat ze brengt. Ook open voor haar kritische feedback. Bijv. haar weigering mee te werken aan zinloze destructie en de creatie van nieuwe vormen die het leven niet dienen. De volwassen man gebruikt haar vaak negatieve feedback om creatief, creatiever, te worden.
Zo wordt de evolutie van het leven gediend doordat mannen en vrouwen intelligent samenwerken. Dat is niet alleen zinvol voor het grotere geheel, het is ook persoonlijk vervullend en bekrachtigend.