Mannen en vriendschap.

Heb je vrienden? Ik bedoel echte vrienden?
Veel vriendschappen gaan immers (bijna) nergens over.

In het slechtste geval ben je een soort ‘partner in crime’, maffia-maatje. Je steunt elkaar in je zwakheden, verslavingen, onoprechtheid enz.
En je weet het!
Natuurlijk zijn er ook vriendschappen die positief en aangenaam zijn maar dat is het dan meestal ook. Een soort comfortzone. Er wordt weinig geleerd.

Een jaar of 30 geleden zat ik in een café en een voor een druppelden mannen binnen die zwijgend om een tafel gingen zitten. Wat ze met elkaar hadden is me nooit duidelijk geworden. Maar op een irrationele manier riep wat ik zag de wens op om echte vrienden te hebben. Vrienden met wie ik alles kan bespreken, die me uitdagen, me inspireren en dingen samen te doen.
Ik ben op zoek gegaan, in mijn kennissenkring mensen gaan benaderen, en met vallen en opstaan een mannengroep gestart.
Het was bij tijden ver uit mijn comfortzone. Soms heel lastig: ruzie, competitie enz. Ook vaak heel fijn: diepe gesprekken, ontroering en nieuwe inzichten.
Bijvoorbeeld in 1997 in een heel primitief huisje ergens in de Ardennen toen het inzicht daagde dat er geen oplossing meer was voor mijn huwelijk. Ook al was dit het laatste wat ik wilde, scheiden was aan de orde.

In echte vriendschap kan klaarheid ontstaan, hoe onaangenaam ook. Eigenlijk is er zo geen verschil meer tussen je echte vrienden en vijanden. Van beide leer je het meest.

Ik maak zelf deel uit van een kleine internationale mannencirkel.
Ik ken ze al lang, heb al heel wat conflicten met ze gehad, maar wat we delen is het open hart en de diepe wens onszelf helemaal te leren kennen: het goede, het slechte en alles daar tussen in.
Daaraan zijn we onverbiddelijk trouw, hoe lastig soms ook.
Gisteren spraken we elkaar via zoom en elk deelde 5 a 10 minuten over de eerste man in zijn leven: vader.
Het was indrukwekkend. En ook hartverscheurend. Echte vriendschap.

In mijn eigen mannengroepen zijn we geen sociale vrienden: ik ontmoet ze alleen op de avonden. Maar op die avonden praktiseren we die echte vriendschap.
We leggen de kaarten op tafel, zijn radicaal eerlijk en inspireren elkaar door het voorbeeld te geven. Mannelijke competitie zoals het hoort: Wat ik kan, kan jij ook en wat jij kan, kan ik ook.

Dit soort vriendschap is een typisch mannelijke kwaliteit.
Als je echte vrienden wil moet je om te beginnen zelf die echte vriend zijn.